ห้องนอนคือทุกสิ่งของฉัน

ฉันไม่ได้ต้องการแค่ห้องนอนที่เอาไว้เพียงแค่หลับไปเท่านั้นแต่ฉันกำลังจะนอนหลับไปด้วยกันกับแสงของดวงดาว ที่ส่องผ่านกระจกใสๆที่อยู่ใกล้ๆตัวฉันนี้ เนื่องจากฉันต้องการรู้สึกที่ดีมีความสุขหลับสนิทและทุกเช้าเมื่อฉันตื่นขึ้นมา ฉันก็จะมองออกไปสู่ภายนอก โดยผ่านกระจกใสๆบานโปรดบานนี้

ในตอนเช้า พร้อมกับสิ่งที่ฉันคาดหวังนั่นก็ท้องฟ้าที่แจ่มใส ในเช้าอรุณของวันใหม่ของแต่ละวัน

ความวิเศษของห้องนอนนี้

"...ให้พลังไอเดียของฉันได้บรรเจิดเกิดขึ้น..."

ไอเดียของฉันบรรเจิดเกิดขึ้น ในไม่ช้าหลังจากที่ฉันตื่นขึ้นมาจากการนอนหลับ ในช่วงเช้าแล้วเมื่อฉันได้มองผ่านกระจกบานใหญ่บานนี้ ออกไป สู่ภายนอกเป็นภาพที่สวยสดงดงาม มีทั้งท้องฟ้าและภูเขาอีกทั้งดอกไม้ใบไม้ ตลอดจนแสงสีทองของวันใหม่ เป็นแสงตะวันยามเช้าที่มาพร้อมกับสายลมอันเย็นสบายพัดโชยเข้ามากระทบใบหน้าและร่างกายของฉัน ที่อยู่บนที่นอนของฉัน ฉันได้รับรู้สึกถึงพลังแห่งความดีงามจากธรรมชาติที่กำลังส่งเสริมให้ฉันเกิดไอเดีย ในไม่ช้าทั้งหมดไอเดียของฉันก็เริ่มเกิดขึ้นมาพร้อมกับวันใหม่ที่ทรงพลังให้แก่ฉัน ทำให้ฉันได้สร้างสรรค์ผลงานไอเดียดีๆต่างๆต่อไปอย่างมีความสุขทั้งวัน

ยามเย็นและค่ำคืน

ตะวันกำลังจะตกดิน ลาลับจากขอบฟ้าไป กับแสงสุดท้ายของวัน ตะวันมันได้โชว์ศักยภาพเผาตัวเองกับก้อนเมฆหลากให้กลายเป็นก้อนเมฆที่มีสีสันอันงดสวยงาม โดยตะวันมันได้เผาตัวเองอีกทั้งทั้งก้อนเมฆที่อยู่โดยรอบอย่างยิ่งใหญ่เพื่อส่องแสงสุดท้ายก่อนที่มันจะลาลับขอบฟ้าไปในแต่ละวัน มันจึงเป็นภาพที่สวยงาม ยามที่ฉันได้กลับมาดูตะวันตกดินที่บ้านหลังนี้

และเมื่อถึงในยามค่ำคืน ซึ่งในไม่ช้าหลังจากที่ตะวันตกลาลับขอบฟ้าไปแล้ว ท้องฟ้าก็เริ่มมืดลงเรื่อยๆ แต่กลับกันบนท้องฟ้านั้นก็เริ่มมีแสงเล็กๆ อยู่ไกลๆ ที่มาจากดวงดาวบนท้องฟ้า ได้ส่องเข้ามาทักทาย สายตาของเรา อยู่ไกลๆเป็นระยิบระยับ แวววาว เรืองแสง และแสงนั้นก็เริ่มเห็นชัดขึ้นสว่างขึ้นเรื่อยๆ มากขึ้นเรื่อยๆ จนดวงดาวปรากฏทั้งหมดทั้งมวลทั้งดวงเล็กและดวงใหญ่ก็ปรากฏเต็มอยู่บนท้องฟ้า ความงามยามค่ำคืนจึงเริ่มกำเนิดขึ้นตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นไป จนฉันนั้นหลับไปอย่างมีความสุขตลอดทั้งคืน

เมื่อฉันต้องเข้านอนในบ้านของฉัน

“ทุกครั้งที่ฉันต้องเตรียมตัวเพื่อเข้านอน ”

ทุกครั้งที่ฉันต้องเข้านอน ฉันจะต้องเตรียมตัวเพื่อเข้านอน ฉันต้องเก็บอุปกรณ์ต่างๆเทคโนโลยี และต้องบอกลา เพื่อนๆที่อยู่ยังอีกซีกโลกหนึ่งของฉัน ที่กำลังออนไลน์อยู่ และบอกลาคอมพิวเตอร์กับสมาร์ทโฟนตัวเก่งของฉันจากนั้นฉันก็ปิดสวิตท์เพื่อดับเครื่องทั้งหมด เพื่อเข้านอน

เมื่อหัวของฉันถึงหมอนพร้อมกับผ้าห่มที่รอคอยฉันในแต่ละวัน

......เมื่อหัวของฉันถึงหมอนกับผ้าหุ่มที่หนานุ่ม ที่โหมร่างกายของฉัน ฉันก็ได้คิดถึงสิ่งดีๆ แล้วฉันหันไปมองดูรอบๆห้องและมองขึ้นไปมองบนท้องฟ้าเพื่อดูดวงดาว จากนั้นฉันก็หลับไป

..... ซึ่งการนอนของฉันในแต่ละวัน ก็ทำให้ฉันหลับไปอย่างมีความสุข อย่างมีคุณภาพ เพราะฉันหลับสนิทหลับลึกมาก และรู้สึกตัวอีกครั้งนั้นก็คือ แสงอรุณของวันใหม่มาถึงฉันแล้ว แสงอรุณได้เข้ามาทักทายฉันแล้วถึงที่เปือกตาของฉัน มาพร้อมกับสายลมยามเช้าที่กำลังพัดโชยเข้ามา